بررسی تغییرات 25hsp عضلة نعلی موش صحرایی در مراحل زمانی دورة بازیافت پس از فعالیت ورزشی آسیب زا

نقش حفاظتی پروتئین های شوک گرمایی کوچک در عضلة اسکلتی و درگیری این پروتئین ها در فرایندهای بازسازی ساختارهای میوفیبریلی مشخص شده است. اینکه آیا این پروتئین ها می توانند شاخص بازیافت پس از فعالیت ورزشی باشند، به بررسی های بیش تر در دورهای مختلف بازیافت نیاز دارد. در این مطالعه، وهله های زمانی و میزان پاسخ پروتئین استرسی 25hsp به فعالیت ورزشی برون گرا در موش های صحرایی بررسی شد. موش های صحرایی نر ویستار (10±290w=، 84n=) در دو گروه فعالیت ورزشی و کنترل و شش زیرگروه قبل، بلافاصله، و 24، 48، 72، و 168 ساعت پس از فعالیت ورزشی قرار گرفتند. پروتکل فعالیت ورزشی شامل 45 دقیقه دویدن در سراشیبی بر روی نوارگردان بود. به منظور اطمینان از ایجاد آسیب عضلانی، از سنجش فعالیت آنزیم کراتین کیناز استفاده شد. مشاهده کردیم 25hsp عضله پس از فعالیت ورزشی، تا رسیدن به اوج در وهلة زمانی 48 ساعت پس از فعالیت ورزشی به طور معناداری افزایش یافت و یک هفته پس از فعالیت ورزشی به مقادیر پایه نزدیک شد (05/0p